Verslaving. Een woord met een negatieve lading, dat vaak wordt gelinkt aan het teveel gebruiken van drugs of alcohol. Toch zijn er ook ander soort verslavingen die minder heftig klinken dan dat. Zo kan je verslaafd zijn aan social media en het gebruik van je telefoon. Misschien ben je wel verslaafd aan een bepaald soort snoep of een drankje dat je vaak drinkt. Hoe erg is dat dan eigenlijk? Vraag je je misschien af. En wanneer noem je iets een verslaving?
Het hebben van een verslaving is het moment dat je geen controle meer hebt over het gebruiken van of doen van iets. Je mind is playing tricks with you. Ergens weet je dat het niet goed is wat je doet. En ergens wil je het ook liever niet doen, maar toch kan je jezelf niet stoppen om ermee door te gaan. Want datgene maakt je blij, rustig of laat je even alles vergeten. In eerste instantie is het doen of gebruiken van datgene namelijk iets leuks, iets spannends of iets positiefs.
Dan raak je eraan gewend en moet je het vaker doen om dat positieve gevoel te krijgen. Vervolgens gebeuren er ook minder leuke dingen; je vrienden willen bijvoorbeeld minder vaak met je afspreken, je voelt je slecht, je vindt school of werk niet meer zo belangrijk, misschien val je snel af of kom je veel aan, noem het maar op. Je bent verslaafd. Hoe kom je daar achter? Hoe herken je het bij iemand in je omgeving? En hoe kom je er vanaf?
De Hersenstichting kan je heel goed uitleggen hoe je een verslaving kan herkennen, wat de gevolgen zijn en wat je zou kunnen doen om er vanaf te komen. Het allerbelangrijkste is misschien nog wel om erover te praten. Met iemand waar je je fijn bij voelt. Want het erkennen van een probleem is al het halve werk. Als het je zelf niet lukt om van de verslaving af te komen is het van belang om professionele hulp te zoeken bij iemand die weet waar hij of zij het over heeft. Weet dat je niet alleen bent. En dat er mensen zijn die je willen helpen en ondersteunen.
